Het Luisterboek
Jaarlijks krijgen naar schatting 130 duizend mensen een vorm van NAH. Veelal veroorzaakt door een beroerte, een ongeval, een hersentumor, Alzheimer, een virus of bijvoorbeeld door een klap op het hoofd. De klachten zijn verschillend en afhankelijk van het deel van de hersenen dat beschadigd is geraakt. Vaak leidt NAH tot vergeetachtigheid, geheugenverlies, concentratieproblemen, karakterveranderingen, motorische problemen of een vertraagd denkvermogen. Dit kan tot gevolg hebben dat mensen met NAH niet in staat zijn om te lezen of veel moeite hebben zich door een verhaal te worstelen. Het was me dan ook al snel duidelijk dat er een luisterboek moest komen voor mensen met NAH of voor mensen die slechtziend zijn. Deze mensen zouden het luisterboek gratis krijgen, bij het kopen van het boek. Toch bleef het plan nog lang in mijn hoofd zingen. Pas met financiële ondersteuning van DELA Goededoelenfonds is het uiteindelijk gelukt om het plan het levenslicht te laten zien.
Wonderbaarlijke Kinderogen
In het luisterboek van “De leegte voorbij” neemt de warme stem van Peter Eerdenburg je mee naar het leven van de fietser zowel voor als na de fatale fietsval. Een kort citaat:
Stap voor stap kom ik langs verplegers en therapeuten en ik heb ze allemaal vaker gezien. Ik knik ze vriendelijk toe, maar het zijn vreemden geworden. Ze herkennen me niet. Niemand houdt me tegen, niemand wuift me toe. Ik sta er in mijn eentje voor. Zo voelt het. De warwinkel in mijn hoofd is wel zo goed als het kan uit elkaar gehaald, maar de pure, ongeschonden ik is niet terug. Bij elke stap die ik zet, sleep ik mijn zwakte mee. Ik weet dat donders goed. Het liefst zou ik me omdraaien om Renate (ergotherapeute) te laten weten dat ze een engel voor me is geweest. Maar de lef is op, de verbijstering te groot. Mijn stem stokt in mijn keel. Ik durf me niet om te draaien.
Met tranen in mijn ogen haal ik mijn fiets van het slot. Uit mijn rugzak haal ik een walkman en ik doe de cd “I feel allright” van Steve Earle in de speler. Als ik op de fiets stap, zingt de Texaanse zanger over wonderbaarlijke kinderogen en hoe die kunnen kijken naar rokende geweren. De melodieën slepen me mee als ik door de kou naar het park achter het revalidatiecentrum fiets. Bij een bruggetje stal ik de fiets tegen een boom terwijl Steve Earle zich afvraagt wat een arme jongen in zo'n situatie zou doen. Weinig zekerheid, een zwaar afscheid, geen toekomst in het verschiet. Ik haal mijn schouders op. Maar ach. Hier in de open lucht, helemaal alleen met verderop de snelweg, kom ik langzaam weer tot mezelf.
Contact
Nu het verhaal af is, kan ik het verleden achter me laten. Mocht het boek uw nieuwsgierigheid gewekt hebben , kunt u via deze weg contact met me opnemen.
